infix notation - ορισμός. Τι είναι το infix notation
Diclib.com
Λεξικό ChatGPT
Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:

Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από την τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT

Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:

  • πώς χρησιμοποιείται η λέξη
  • συχνότητα χρήσης
  • χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
  • επιλογές μετάφρασης λέξεων
  • παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
  • ετυμολογία

Τι (ποιος) είναι infix notation - ορισμός

MATHEMATICS NOTATION WITH OPERATORS BETWEEN OPERANDS
Infix operator; Algebraic notation (input method); Infix expression
  • 125px

infix notation         
<language> One of the possible orderings of functions and operands: in infix notation the functions are placed between their operands, such as "1+2". Although infix notation is limited to binary functions most languages mix infix notation with prefix or postfix notation, as a form of {syntactic sugar}. (1997-01-17)
Infix notation         
Infix notation is the notation commonly used in arithmetical and logical formulae and statements. It is characterized by the placement of operators between operands—"infixed operators"—such as the plus sign in .
Polish notation         
  • 125px
MATHEMATICAL NOTATION IN WHICH EVERY OPERATOR PRECEDES ALL OF ITS OPERANDS
Polish Notation; Lukasiewicz notation; Łukasiewicz notation; Prefix notation; PN (notation); Notacja polska; Normal Polish notation; NPN (notation); Warsaw notation; Prefix operator; Prefix expression; Prefixed notation; Polish prefix notation; Polish string; Polish notation string; Polish string notation
¦ noun Logic & Computing a system of formula notation without brackets or special punctuation, used to represent arithmetical operations.

Βικιπαίδεια

Infix notation

Infix notation is the notation commonly used in arithmetical and logical formulae and statements. It is characterized by the placement of operators between operands—"infixed operators"—such as the plus sign in 2 + 2.